Αν πάω μες το πρίμα ποίημα

Μια ενορία γιασεμιών κάτω από το ασήμι ενός ιερού φεγγαριού.
Η νύχτα είναι χίμαιρα αυτή καθεαυτή με το ωραίο καλυμμαύχι της
Στολισμένο την λιτή σκόνη των λάμποντας άστρων.
Ένα τριζόνι σαν μηχανικό
Γραμμόφωνο που δυναμώνει.
Αν πάω μες το πρίμα ποίημα είναι ένα
Ομιλητικό απαλό αεράκι που τα δέντρα κυρτώνει.
Ένα κορίτσι που φιλιέται ξαναμμένο
Ακουμπισμένο με την πλάτη πάνω στον παλιό τοίχο
Που σκαρφαλώνει ένας εξισωτικός κισσός
Για την ταράτσα του ουρανού μήπως φτάσει..