Απρόσμενη ώρα!
Και χαιρετίσματα καλής καρδιάς στην νιότη μας που θέλει να σαλπίσει..
Ο έρωτας κι η αποθέωση!
Ανάψανε στο αίμα μας χίλια λουλούδια άλικα·
έγινε η πνοή μας
αιωνιότητα και βαρεί
το στήθος μας να σπάσει..
Καταλαβαίνουμε:
Ο κόσμος είναι ένας κόσμος για τους δίκαιους και τους αγνούς
κι είμαστε δίκαιοι πολύ και είμαστε αγνοί
που δεν μπορεί μας ούτε μια πληγή η κακία!
Οι ιδρυτές της νέας ψυχής!
5.12.1980
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου