Ασήμι άστρο πέφτει νύχτα, μέσα στα νερά..

Των σωμάτων που θα ερωτευτούν μες τα λευκά σεντόνια
τσαλακωμένες πτυχές-
απρόσκλητος
και ελπιδοφόρος έρχεται ο Αύγουστος.
Στα θέρετρά του
συναντάς τον έναν πόλο της γης που τον άλλον αγγίζει
όπως αγγίζει το ωραίο κορμί του κοριτσιού ο έφηβος
και με την τόλμη του που σε όλα ανθίσταται.

Κατοικημένες σκέψεις από αισιόδοξο άνθρωπο που πιστεύει γαλάζια-
όπως της θάλασσας ν’ ακολουθεί τα παραγγέλματα. Σφυρίγματα
ενός βοσκού ανέμου να μαζέψει
το σκορπισμένο ποίμνιο: εξήντα δύο σκέψεις.

Και του φωτός η δυτική μουσική που απλώνεται
μες τα φυλλώματα της μέρας, όπως ο κισσός
ψηλώνει και περηφανεύεται.

Θειάφι στιγμής που συμπυκνώνει λεπτομέρεια χρώματος
τάζουν τα χελιδόνια μες την φωτογραφική κοιλιά ενός αδέσποτου άνεμου..

Ασήμι άστρο πέφτει νύχτα, μέσα στα νερά..

Και του μυαλού ο μαγνήτης σαν να τραβά προς το μέρος το πιο αλήθεια παράξενο

Κάτι όπως πεποίθηση ότι ο κόσμος τελειώνει
μέσα σε ένα αρχινισμένο λάθος δευτερόλεπτο..