12.
Υπεροψία της μέρας που έρχεται από τον βαθυστόχαστο βοριά.
Ο ήλιος παίζει ανταύγειες στην καρδιά μου.
Όχι σύννεφα, στοχασμοί μόνο, μόνο φώτα
Της πολιτείας που βύθισε
Μέσα στον ύπνο
Όπως κάτω απ’ την φτερούγα ενός αγγέλου.
Κρατάω το δικαίωμα να μου αρκούν οι λέξεις
Και μία ψυχή
Που την φυσούν ελληνικοί ανέμοι!
Στο γινόμενο των αισθημάτων που ευτύχισα
Αναλογούν ομηρικοί αιώνες.
Και αναθήματα σ’ άλλων θεών τα θυσιαστήρια.
3.7.2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου