Λάμπει καΐκι των άστρων μες το πικρόχολο σκότος-
τόσο φωσφορίζον που η πλώρη του φαίνεται-
τόσο ταχύπλοο που η πλεύση του είναι θεϊκό σε διάρκεια αίνιγμα-
όπως θρησκεία αιώνια.
Οι λεμονιές
φλερτάρουν με το άωρο φεγγάρι-
αλησμόνητες μέσα στο κορινθιακό τοπίο, ζεστές
σαν ένας που επιβίωσε μύθος
όπως ο αέρας κρουστός.
Τα δευτερόλεπτα
που βοηθούν την ώρα να υπάρξει
είναι η αριθμητική του σφύζοντος χρόνου: εξαερώνονται
ντροπαλά και μες το πέρα πάνε
του τρέχοντος λογαριασμού του σκοταδιού.
Νυν απολύεις τον δούλο σου, Δέσποτα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου