1.
Μέσα στην μέρα που γαλάζια αγγίζει
τις ομοιοκαταληξίες από τα κλωνιά των δέντρων,
μέσα
στο μεσημέρι που ο ήλιος είναι
υπόθεση βασανιστική,
μέσα
στο έφηβο κορμί του Ιουλίου,
τώρα
από τον άνεμο σε ξεγελούν μόνο τα λόγια
που φουρφουρίζοντας μες τα ιστία των δέντρων μένουν
για να τα απομνημονεύσουμε πουλιά!
Και του νερού το ήσυχο
κύλισμα μέσα στο μικρό ρυάκι
σφαδάζοντας πα’ στις κροκάλες το κορμάκι το άγιο
του νερού που κελαρύζοντας πιάνει
μια νότα παραδείσου πάνω σε μια γήινη γεωγραφία!
Ακούω την φύση σαν που με διδάσκει εκκλησία!
Ξέρω την σημασία της και που η περιουσία μου είναι
άλλου καιρού
άλλου θεού!
άλλου ευαγγελίου!
29.6.2008
Στρατή όταν: "Ακούω την φύση σαν που με διδάσκει εκκλησία!" Το ίδιο συμβαίνει με μένα όταν σε διαβάζω. Οι στιγμές που περνούν όσο τα μάτια διατρέχουν τις γραμμές σου είναι ιερές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΕ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι να μπορώ να λειτουργώ τόσο επιδέξια όσο μου λες
τούτο το εργαλείο της γλώσσας.
Μέλημά μου είναι άλλωστε..
Την καλημέρα μου!