Οι μέρες που αποχωρούν από τις μέρες μου

Οι μέρες που αποχωρούν από τις μέρες μου
είναι μια τεθλασμένη ευθεία
που δεν καλά κρατιέται από της βδομάδας
τον σκουριασμένο ιστό.

Είναι παλίνδρομες, μελωδούν
έχουν κρυμμένο εντός τους φεγγάρι.

Ξεφτίζουν λιγόλογες μα έχουν
εμπιστοσύνη στον εικοσιτετράωρό τους εαυτό.

Τις βρίσκω πίσω από τις βοκαμβύλιες
και την μεγάλη μάντρα που σε μια αυλή
πίνεις εσύ πιο μελαγχολική από ποτέ τον παγωμένο καφέ σου.

Με φέρνουν σε δύσκολη θέση- δεν ξέρω να πω
το χρώμα τους
και την ανυπεράσπιστή τους ηθική ακεραιότητα..