Κάποτε πολύ καινούριος για να με καταλάβουν τα παλιά αυτιά
κάποτε πολύ φωτεινός για να με δούνε με τα σκοτεινά τους μάτια
Λέω, λέω:
ένας ποταμός που σκέφτεται τα λόγια μου, ένα ύδωρ λάλο
Κι όπως να κάνεις έρωτα σε μια γυναίκα που την έκαψε
ο πόθος και στην αγκαλιά σου παραδόθηκε
λίγο πριν το ξημέρωμα κι όλη την νύχτα
μιλούσατε για ποίησης αίολα δώρα..-Μετά
Φοράς το άσπρο σου πουκάμισο
άσπρος είναι κι ο κόσμος
τον κρατάς στην παλάμη σου-
σχεδόν
όπως σου τον παρέδωσε ο θεός
να τον αποκρυπτογραφήσεις..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου