Το ρολόι της μέρας χτυπά για να εργάζεται
για τον καλό της σκοπό η αιωνιότητα-
ο άνεμος ακούγεται που αήττητος καλπάζει
πάνω στην χλόη που μονολογεί την χλωροφύλλη της
σαν ένα τραγουδάκι ρετρό.
Τα σμήνη των πουλιών που φεύγουν
είναι όπως οι ελπίδες που μεταναστεύουν
σε άλλους ουρανούς.
Το γαλάζιο κάπου σχίζεται.
Ο λόγος όμως καρπίζει.
Οι θάλασσες επικοινωνούν με τον αναμφισβήτητα ισχυρογνώμονα γαλαξία
που τ’ άστρα του εκπέμπουν φωτιά
ενός πνεύματος που είναι από θεού προς θεό!
Δεν ξέρω πια τίποτα για κανέναν...
Σιτίζομαι αποσιωπητικά που μαραίνουν
ως και τις πιο ανθισμένες δυνάμει
να λάμψουν προσωπικότητες.
Ο χρόνος που βοηθά την αιωνιότητα,
ΑπάντησηΔιαγραφήη χλόη που με την βοήθεια του ανέμου σιγομουρμουρίζει τραγούδι ρετρό,
οι ελπίδες που μεταναστεύουν,
η επικοινωνία της θάλασσας με το γαλαξία,
και μέσα σ' όλα τούτα η αλήθεια ενός ποιητή που ο λόγος του καρπίζει
κι εγω το μόνο που μπορώ, αναφωνώ
εκστατική : Θεε μου !!!
Δεν τα πήγα ποτέ τόσο καλά με τα σχόλια..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο δε με τις απαντήσεις..
Και όταν αυτά είναι τόσο θαυμαστικά, τι να πω;
Τα σέβη μου κυρία μου!
"Μπορεί το ρολόι της μέρας να χτυπά για να εργάζεται
ΑπάντησηΔιαγραφήγια τον καλό της σκοπό η αιωνιότητα "
αλλά αυτοί οι στίχοι γράφτηκαν για ευφραίνεται η ψυχή που θα έρθει σε επαφή με αυτούς.
Και πάλι μένω να θαυμάζω χωρίς ίχνος υπερβολής σε αυτό που λέγω.
Ας "σιτιστώ κι εγώ αποσιωπητικά" τώρα
Και όταν αυτά είναι τόσο θαυμαστικά, τι να πω;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα σέβη μου κυριέ μου!