Όπως κατανοώ την σημασία του ταπεινού
επαναπατρίζονται μέσα μου τα όνειρα
γίνονται χώρα που την κυβερνούνε οι επιθυμίες
Αυτός που είμαι εγώ ενδύεται το πάθος
για να επιβιώσει
Α μικρή πεταλούδα της μέρας ~ ηθική που ανέμελα ανθίστασαι
Όπου κρύβομαι η ζωή μονομιάς λες με βρίσκει
και μου αφαιρεί τα υπάρχοντα
Με ένα γέλιο μόνος πάω
μέσα στις σκυθρωπές πολιτείες
που τις τρώει ο απολίτιστος βοριάς..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου