Η μοναξιά.

Η μοναξιά.

Όντα του θυμού σου μάλλον
Κατεβαίνουν μέσα στο σκοτεινό κελάρι της συνείδησης
Αμέσως ανάβουν φώτα
Γίνεται ένας τρομερός πανζουρλισμός από φωνήεντα
Μύγες πετούν μέσα στον πνιγηρό μυωπικό αγέρα.

Αλήθεια αυτή η μοναξιά η κατακλυσμιαία, έλεγε
Έχει ρίζες στην καρδιά του ανθρώπου- δεν μπορεί
Ο φίλος μου με το χαρούμενό του πρόσωπο να την νικήσει

Σκυφτός ύστερα πάνω σε χάρτες- ήταν η άνοιξη
Και στον πάνω δρομάκο βόλταραν δροσερά κορίτσια-

Έψαχνε την γη που θα του άρμοζε για να θανατωθεί
Στην πίστη του μέσα..

Η μοναξιά υπάρχει, η αφιλότιμη..

1980