ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ…

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ…

Λοιπόν, ξέρω να προφυλάσσομαι:
ανάσκελα- σαν να μαθαίνω τ’ άστρα..

Έτσι που βγαίνοντας από το ένα ποίημα μες το άλλο
εισέρχομαι: γευσιγνώστης
μελωδικού ουρανού..

Συνθέτω ψηφία στεγνά
σαν λίθους
που τους απίθωσε η ερημιά σε μία κώχη
ετούτη του καιρού όπου μοναχικά
πουλιά μαζεύουνε ασήμαντα ψιχία
ελπίδας πλάι σε μια παράξενη
θάλασσα.

Κάψα το μεσημέρι.
Κι η μουσική να ακούγεται
των λουλουδιών..

Κάτι γεράνια που πεισματικά δεν ξέρουν
να σωπάσουν λιγάκι

Όπως για να καταγραφούν μέσα σε μία καιροσκοπική
απρόβλεπτη φωτογραφία..