Χτενίζεται μία κοπέλα στον παλιό ξυλόγλυπτο καθρέπτη
σαν ομορφιά αέναη που δεν κοιμάται-
τα ξανθά της λυτά είναι οι σκάλες που ανεβάζουνε στους ουρανούς- το φεγγάρι κρυφοκοιτάζει και γελάει-
τόσο φέγγουν τα μάτια της που αλήθεια,
τι να τα κάνει κανείς τα χιλιόχρονα άστρα-
τα νιάτα της είναι γραμμένα πάνω στο θαμπό γυαλί
που τρέμει,
τρίζει και με το είδωλό του
ομοιώνεται:
(συναγωνίζεται αμ μ' έναν λάθος τρόπο αυτή την ομορφιά!)
17.12.2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου