...αποχρώντος λόγου...
Δεν είναι ποίηση αυτό, είναι ο καημός μου…
4 Απριλίου 2010
πεσμένα φύλλα του αέρα
Κοιτώ που τα πεσμένα φύλλα του αέρα δεν χώρεσαν άλλη
του αέρα μουσική
κι αφέθηκαν να πέσουν πάνω
σ' αυτό το χοϊκό πιάνο
που συγχορδεί
αιώνια
μελωδώντας για ένα γήινο πραγματοποιημένο παράδεισο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου