Είναι Παρασκευή -(όχι απ' τις μεγάλες)
μικρή μικρότατη, που μόλις χωρά
την καθημερινότητα ενός εντόμου
που γυρεύει να τρυγήσει ένα λουλούδι αιθέριο
Στέκομαι και κοιτώ: το φως τα δικαιώνει όλα
έχτες έκοψα πάλι τα νύχια μου- δεν μπορώ πια να γδάρω
τον καμβά μιας ερωτικής στιγμής έμπνευσης
που θα γυρίσει όλα τα χρώματα προς το γαλάζιο
Κοιτώ: κανένας να μου πει πως θα συλλάβω τον άνεμο
που μέσα στο μυαλό μου κάνει
τα επιδέξια τόσα τσαλίμια του
Αριθμώ εφτά μέρες και μετά τίποτα:
ο άγγελος με εγκατέλειψε- μόνος πάω
να μην μου δώσει εμένα ελπίδα κανένας
Είναι Παρασκευή -(όχι απ' τις μεγάλες)
μικρός μικρότατος θέλω να χαριστεί
σε μένα ό,τι υπόσχεται στον κόσμο το φως..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου