Θα γράψεις κι άλλα, αλλά δεν είναι αυτό το κλειδί του μυστηρίου
που εσύ περνάς ανάλαφρα παν' από τα νοήματα αφήνοντας
άγγιγμα της ψυχής σου- κι όταν
αυτή πονά..
Θα βρεθείς μες την ζωντανή μουσική των ρόδων
που την απαγγέλουν πουλιά- κι ο θεός
χειροκροτεί ετούτη την εξαίσια συμφωνία.
Είσαι ένας καημός που δεν λιγόστεψε γιατί
απ' τις σελίδες που σου έγραψε η μοίρα
αναγεννιέται.
Και τριγυρνάς μες τα βαθιά μεσάνυχτα μη σβήνοντας τα φώτα
των αισθημάτων σου.
Μου θύμισε έναν φίλο μου.Πολύ όμορφο και αυτό! Και αγαπημένο :)
ΑπάντησηΔιαγραφή