Μια νύχτα με την σκοτεινή σημασία μιας θλίψης
που με βρήκε ανήμπορο, να κοιτώ έξω από μένα και μέσα σε σένα.
Κλαίω με δάκρυα που ποτέ δεν θα δεις, δεν θα ξέρεις
πως γίνεται σκληρότερος τάχαμου ο λίθος.
Κι εκεί που νόμιζα ότι έχουν πυγμή τα λόγια μου, ένας αέρας
τα παίρνει και τα σκορπά πάνω από μια βαθιά της πεζότητας απέραντη θάλασσα..
21.11.2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου