Ήρθα μια μέρα και βρήκα το σπίτι μου ανοιχτό:

Ήρθα μια μέρα και βρήκα το σπίτι μου ανοιχτό:
είχανε μπει μέσα του οι παράξενοι κλέφτες-
όπως εκείνοι των ονείρων που σου τα ρημάζουν όλα- κι έγινε
μπάχαλο καθετί-
και τώρα που το είδε-
κι η καρδιά μου..

Ολοζωής την μάζευα ετούτην την περιουσία
των λίγων στίχων και των λίγων ιδεών- και να που τώρα
πάλι εγώ δεν έχω τίποτα να συνεχίσω να υπάρχω
φύλλο ή βότσαλο
και τραγουδισμένο μεράκι και πατρίδας νανούρισμα-

πρόσφυγας πάω να γείρω μες την νύχτα
των απροσμέτρητων άστρων..
Ορκισμένα αθώος!