Κατέχω μια άλλη γλώσσα που ακολουθεί
κατά πόδα την έκπληξη
και αιωρείται πάνω απ' των πραγμάτων την κρυφή σημασία.
Ένα γαϊτανάκι νοημάτων βασανιστικών που δεν με αφήνει πια
ούτε να κοιμηθώ
ούτε το οξυγόνο που αξίζω να μετράω.
Και μου γίνεται
σιγά σιγά συνήθειο η θλίψη
και η μοναξιά και οι λέξεις μου
που φτιάξανε μία φανταστική
χώρα ονείρου..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου