Όταν θα έρθουν όλες οι σιωπές να μου μιλήσουνε
εγώ θα ζω με συνείδηση σκύλου
που δεν έχει αφέντη και καμώνεται
πως μαστορεύει το άπειρο- να γίνει
ένα κολπάκι γεωμετρικό.
Θα μπορώ να είμαι θλιμμένος όχι, ούτε νοσταλγικός
ούτε ονειροπόλος ούτε εκείνος
που τα έχασε όλα και πια δεν περιμένει
τίποτα για τα λόγια που είπε να του ανταποδώσει η ζωή.
Θα κάθομαι αμέριμνος και θα καπνίζω σαν σε μια παλιά φωτογραφία
ένας γέρος ναυτικός
που η θάλασσα τον ξέρει και την ξέρει.
Και θα γείρω να αποκοιμηθώ δίπλα σε έναν κάβο που
δεν δένουν πια τα πλοία και τα όνειρα
με δύναμη επιθυμίας τον ταρακουνάνε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου