ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ..

ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ.

Πως σβήνει η μέρα, ευώνυμα που μοσχοβόλησε ο βασιλικός!
Επουράνιος ήχος
Μακραίωνης πνοής που η ιστορία μέσα του
Ξαφνιάζει πάντα.
Ανάσκελα διαβάζω ουρανό. Είναι λίγος ο άνεμος
Και τ’ άστρα γράφουνε πορείες φωτιάς
Μέσα σε τούτη την ωραία νύχτα!

Ξέμαθα να ελπίζω-
Μπορεί με το που χόρτασα όνειρα-
Λες και μ’ αυτά να ξεπληρώθηκε το τίποτα που αληθινά κατέχω..

Παραστρατίζω μες τα μονοπάτια
Είναι αψιά η εξουσία που μετέχουμε
Όλη η ζωή μου μία δίκη υπέρ αδυνάτου..
Κάτι φορές ακούγεται ο πηλός
Ν’ ασχυμονεί κι ήχο κακό να βγάζει.

Τουλάχιστον να βρω το ζύγι που κανέναν δεν θα αδικώ!
Τουλάχιστον να πνέει μέσα μου ελληνικό μελτέμι!


9.5.2008