Το παλαιολιθικών καταβολών πείσμα μου ερημίτη με κάνει

Φωνάζει το πλήθος.. Άστοχο..
Το παλαιολιθικών καταβολών πείσμα μου ερημίτη με κάνει
δεν ξέροντας κι από πού στον ουρανό ν’ ανεβώ..

Υπάρχει ρήμα αγάπης, ευωδιαστό γιασεμί
στήθος κοπέλας που στοχεύει
ευθεία μπροστά
ιδρύοντας τα κράτη
του αιώνιου έρωτα..

Εγώ ακουμπώ σε έναν κίονα του αρχαίου φωτός και νομίζω
ότι θα μου χαριστεί εν τέλει η θάλασσα
θα με υποδεχτούν της καρδιάς σου οι άγγελοι
θα σε ξέρω καλά όσο θέλω σε ξέρω
θα σ’ αγαπώ
σαν μία λέξη που καρφώνεται μ’ ευτυχία
μες το ποίημα των ωραίων ματιών σου..