οι μέρες να μην έχουν και τίποτα που στο άθροισμα ν'αξίζει..

Σπινθηρίζει ο λόγος-
μ’ ένα περιεχόμενο από αφράτο φώσφορο σκέψης.

Επάνω στον γιακά της ιστορίας που κάθεται
ζαλισμένο μυγάκι
και κοροϊδεύει όλη την σοφία που φτάσαμε..

Μετά
από τόσο εαυτό σπαταλημένο
ξοδεμένες οι μέρες να μην έχουν και τίποτα που στο άθροισμα ν'αξίζει..

Βουρλίζομαι..
Καπνούς βγάζω.

Είναι αδύνατον να μην ισορροπήσω
σ’ αυτό το χάος που ανταμώνει μέσα μου
την έξω νύχτα με την μέσα νύχτα..