Εκείνα που οφείλω τα οφείλω γιατί κι ο άνεμος κάποτε είναι ένα χρέος της ανάσας..

Εκείνα που οφείλω τα οφείλω γιατί κι ο άνεμος
Κάποτε είναι ένα χρέος της ανάσας..

Τα σπίτια κουράζονται και γέρνουν
Το ένα κοντά στο άλλο,
Σαν μια αποδεκατισμένη διμοιρία
Που μυρίζει ήττα και πτώχευση..

Σκοτεινιάζουν όπως τα κατοικούν φριχτά εγωπαθείς
Άνθρωποι. Τι να πιστέψεις; Και τι μη;

Και ο θεός φτιάχνει μια αδυσώπητη μοίρα
Αιμάτινη
Και που αρέσκεται να σκαρώνει εμφύλιους..

4.02.2010