27.
Αδειάζει η φωνή από μέσα μου όπως από μία αρχαία υδρία το ύδωρ εξ-άπτεται
μετά
χυνόμενο επί της γης.
(Όχι δεν είναι λογοπαίγνιο- προσπάθησε να καταλάβεις..)
Ωστόσο πάλι πληρούμαι
ενός φωτός την αποκαλυπτική υγρασία.
Και έτσι, νοτισμένος, γυμνός
παραδομένος στο πλάσμα που είμαι
δεν θα με πάρει ούτε κι ο θάνατος
πλήρως κενό..
Ωστόσο πάλι πληρούμαι
ΑπάντησηΔιαγραφήενός φωτός την αποκαλυπτική υγρασία.
Στρατή λυρικοί στίχοι σου πάντα γεμμάτοι θάρρος.
Καλησπέρα και απο εδώ.
είναι θρησκεία ό,τι εξουσιάζει την σκέψη μας..
ΑπάντησηΔιαγραφήαν λυρικά έχει καλώς..
αν με μεταφυσική διάρκεια, παλι να το αντέξεις πρέπει..
πόσο λυτρώνομαι πάντως με λέξεις μόνο εγώ το ξέρω!!!