ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑ.
Από το φοβερό ύψος του ουρανού και έπεφταν συνέχεια λόγια
Ιδέες
Οράματα.
Η αυλαία άνοιγε να φανεί ο θεός.
Η μέρα Πέμπτη, πρώτη Απριλίου και
Η πραγματικότητα φουλάροντας στην λεωφόρο τρελαμένα.
Η σκόνη μπουχός.
Παράξενες εφηβείες έχουνε υπερασπίστει δίκαια σουρεαλιστικά.
Ο θρόμβος του αίματος έχει εκλείψει, ο πάτερ φαμίλιας.
Μια γυναίκα αναστήματος πυρκαγιάς.. Την είδα…
Ανέβαινε χαμογελώντας τους στίχους του Ομήρου
Υπάρχοντας μέσα στον ανθισμένο έρωτά της
Σημερινό κατά το ήμισυ-
Ωραία Ελένη!
Σήκωσε το κεφάλι..
Πέρα οι γέφυρες λοξές: διάθλαση..
Πλανόδιοι…Πραμάτειες..
Το κανάτι στο μισάνοιχτο παράθυρο ενός ζωγράφου
που λωλάθηκε
Απεικονίζοντας τα «εσωτερικά του ανθρώπου»..
Οραματιστής από χόμπι- Δεν άντεξε!
Ποιος αντέχει;
Εγώ έχω ονομάσει αδερφές αυτές τις δυό
Πνοούλες που σκουντάνε
Το νούφαρο της λίμνης με την πιο ηλιόλουστη επιθυμία!
Όταν
Ξεψυχάνε μπάτης και ζέφυρος!
1.4.1982
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου