Δυναμική ανατολή και πληθαίνει το φως τις ευτυχίες
Ακονισμένο ένα μαχαίρι, δίκοπα αθώο
Αμαρταίνει στον φόνο..
Ποιητή μου, μαστίγιο που όσο χτυπάει
Πονάει το ίδιο
Σαν τι θρησκεία θες να ιδρύσεις;
Τρέχει η ζωή κι όμως πιο γρήγορα της
τρέχει η ψυχή μου!
Αισθάνομαι τεντωμένος μυώνας.
Με διαπερνά το ρίγος των ιερών μου στιγμών.
Στην μέρα μου χαριεντίζεται με την ζωή μου
Ένας ήλιος φαντασμένος αυλοκόλακας.
Ο άνεμος του μέλλοντος με μαθαίνει
Τα μυστικά της ορμής!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου