14..
Οι ώρες εκδικούνται τον χρόνο πετώντας του αιχμηρά δευτερόλεπτα
Ριγμένα μέσα σ’ ένα κενό που ποτέ δεν γεμίζει.
Εμείς είμαστε παθιασμένοι εχέφρονες
Που θα γυρέψουν να τους χαριστεί αλλιώς η μέρα.
Που θ’ αγκαλιάσουν τα κορίτσια με τον τρόπο τους
Κι όταν θα τα φιλήσουν θ' αλαφρώσουν όλα.
Μέχρι που δίχως βάρος θα αποδοθούν τα δίκαια των ουρανών στους πάντα εκεί αγγέλους
Και απ’ το φως θα στάξουν τα παράξενα του ήλιου δάκρυα..
22.3.2009 Κομοτηνή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου