17 Ιανουαρίου 2010

ΕΝΑΣ ΣΤΙΧΟΣ..

ΕΝΑΣ ΣΤΙΧΟΣ..

Ένας στίχος άξαφνου αρώματος
όπως βαδίζεις πάνω κάτω
στην κάμαρα ανήσυχος
μ’ έναν ρυθμό έξω απ’ την πραγματικότητα

Δεν λαλούν οι λέξεις όπως ζητούσες-
ένα κρυμμένο νόημα αφαιρεί βάρος και το λουλούδι
γίνεται πόθος, μόνο πόθος
του έρωτα

και μνήμη ηδονική της σάρκας που λατρεύει το απέραντο εγώ της..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου