...αποχρώντος λόγου...
Δεν είναι ποίηση αυτό, είναι ο καημός μου…
25 Ιανουαρίου 2010
Τα δειλινά ξυπνούν τις αύρες τις απόγειες
Τα δειλινά ξυπνούν τις αύρες τις απόγειες Τις άλλες φορτωμένες δρόσο κι αναγάλια Κι εκείνες τις παράξενες, τις νανουρίστρες Τις φιλώντας και παίζοντας συντροφιαστές του πόθου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου