ΜΑΡΤΥΡΙΟ.
Χάθηκα μέσα σ’ εκατόγχειρες συνειδήσεις γυναικών
Κουράζοντας το θλιβερό κορμάκι μου παράφορα.
Με σπάραξε ένα ντελίριο,
Με έλιωσε σ’ όλα τα χρόνια της πικρής μου εφηβείας.
Μου υπήρξαν όλα..
Η μεγάλη ευχαρίστηση της όρασης όπου
Βλέπεις κάμπους ατέλειωτους και
Ο άνεμος κάνει φλάμπουρα τα στάχυα.
Ή
( πρωινό)
Κι η λύπη είναι η λύπη,
Με λυμένα τα κορδόνια των παπουτσιών της,
Βολτάρει μέσα στο μουντό δωμάτιο της ψυχής σου.
Μου υπήρξαν όλα..
Ήταν σκέρτσο η ευωδιά.
Πλανιόταν ολόγυρα.
Η νέα Εύα πρόσφερε ξαρχής το απαγορευμένο μήλο.
Ο πόθος της τρανός;
Έβλεπα μέσα στο στήθος της
Το κύμα του που δυνάμωνε.
Στο ξύπνημα της Τετάρτης οι διαθέσεις βιάστηκαν να την λοξοδρομήσουν
προς μια θέληση κλιμακωτή όπου
Το ένα σκαλοπάτι ήταν ο αντέρωτας
Του έρωτα ενός άλλου..
5.5.1982
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου