ΤΡΕΛΗ ΑΠΟ ΕΡΩΤΑ..
Γυρίζεις στον αέναο μύθο σου, γυρνάς
μες το ακόμη φεγγάρι-
τις νύχτες σπας τις σιωπές των φυτών-
το ιοβόλο τραγούδι σου
μέσα στην απερίσκεπτη ώρα
σώνει επάνω απ’ τις ευθείες των βουνών
το λίγο άσπρο σύννεφο
του καμαρότου ανέμου.
Τρελή από έρωτα με τις
μανιασμένες σου πεταλούδες –
οι πόθοι σου
ανατιναχτήκαν
θέλοντας να εκπληρωθούν-
εσύ πας στον αέρα, πας και ψηλώνεις
μέσα στων άστρων την γεωγραφία
που φλέγεται από την ζωντανή σου αιώνια φωτιά…
Δεν την φοβάμαι εγώ
ΑπάντησηΔιαγραφήμια Άνοιξη
τρεμάμενη που έρχεται
κρυμμένη
ανάμεσα στα διψασμένα πέταλα
μιας μυγδαλιάς
Ούτε της καρδιάς
το σκίρτημα
φοβάμαι
παιχνίδι του ανέμου
σε νύχτα άγρια
είναι
Τον έρωτα μόνο
φοβάμαι
σαν χάρτες
για άξενες στεριές
ανοίγει
στο τραπέζι μπροστά
της λαχτάρας μου...
Καλώς Σας βρήκα
Γειά σου Χάρις!
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστη έκπληξη και για μένα!