ΚΑΛΑΜΟΣ 2007

ΚΑΛΑΜΟΣ 2007


Κολύμπησα ώρα - έζωσε το σώμα μου γαλαζοπράσινο νερό
Θάλασσα μάγισσα μητέρα - ο βυθός σου
Ραγίζεται από το φως του ήλιου - ένα
Ψηφιδωτό από άμμο και
Λάμψης διάθλαση.

Ευτυχισμένη μέρα που άραξα εδώ
Σαν το καράβι σε λιμάνι
Ζυμωμένος με καρδιά. Λίγα αρμυρίκια
Που επιβιώνουν μες τα βότσαλα
Πλάι στην θάλασσα - μονάχα λίγα μέτρα
Κι έναν αέρα ελάχιστο που πνέει για ν’ αναταράξει
Την λάβρα του μεσημεριού.

Θάλασσα που σε γνώρισα - αγνή πιο κι απ’ τον άνεμο
Ορκισμένη εκδίκηση - θάλασσα
Μυρωδική - σαν πελώριο όστρακο
Μ’ ένα σινιάλο του μαντατοφόρου ήλιου-

Πόση σοφία οι ώρες σου!
Τα ακρογιάλια σου εκκλησιάζουν την γαλήνη…


4.8.2007