150.
Αξημέρωτα ακόμη.
Περπατώ στην θάλασσα πλάι.
Πλάσματα της νύχτας
Πραγματώνουν αυτήν την τελετή προς το λειψό φεγγάρι!
Σκάζει το κύμα.
Πιο απαλά δεν γίνεται.
Όπως να μουρμουρίζει κάτι.
Βαθαίνει η νύχτα.
Όλα βουβά.
Σαν προθανάτια εγνωσμένη αγρύπνια.
Σαν προσευχή λίγο πριν το κακό. Σαν κάποιο
Τραγούδι αρχαίο που επιβιώνει στα βαθιά
Κι απόψε αυτή η άμπωτης το παίρνει.
Τα τριζόνια εξακολουθούν να βασανίζουν τη νύχτα..
Πόρτα βαριά πάνω στο χάραμα θα κλείσει ο ήλιος το πρωί !…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου