21 Δεκεμβρίου 2009

Έτσι έρχεται η μέρα και τα όνειρα βυθίζονται πάλι

34.

Έτσι έρχεται η μέρα και τα όνειρα βυθίζονται πάλι, χάνονται
Μέσα στον περασμένο ύπνο.

Πρωινά πουλιά κελαηδούν κι υπερυψώνονται
Μες την γαλάζια ευδία αυτού του πρωινού.

Βγαίνουμε σαν ταριχευμένοι απ’ την στέρεη νύχτα.

Στα πρόσωπά μας μια πρόσθεση χρόνων
Ζαρώνει το δέρμα, ζαρώνει την θέληση.
Αδιάκοπα το φως πολιορκεί.

Γύρω μας
Ανάβουν λουλούδια
Συνεπαρμένα
Κάθε πρωί

Μέσα σε τούτην την εκκλησιαστική γαλήνη
Τον Ιούλιο!

Καλά θα πάμε!

Ο μήνας είναι των αποκαλύψεων.

Κι αν δεις την θάλασσα
Υπόσχεται την ευλογία δροσιάς.

Καθώς οι ζέστες
Φουντώνουν γύρω μας·
Καίγονται μέσα
Στους πόθους τα γυμνά κορμιά.

Το πάθος στερεωμένο ψηλότερα απ’ το βλέμμα-

Καθώς διαβάζεται επάνω του
Το μυστικό της ζωής.

17.7.2008

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου