Ακούω τον μόχθο της γης, ξέρω
το τραγούδι της θάλασσας·
η νύχτα πέφτει μ’ ένα άξαφνο άστρο,
μελωδεί την αγρύπνια μου·
πόσο ερωτική πόσο των αρωμάτων η μάγισσα!
Αγγίζω την επιδερμίδα του χαμηλού ουρανού·
η καρδιά μου από αγάπη στενάζει·
είμαι των στίχων που θα γραφούν στο μέλλον ο θησαυριστής
ο επιστήθιος φίλος
των πρωινών, υπεράξιων πουλιών..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου