ΜΕΣΗΜΕΡΙ

ΜΕΣΗΜΕΡΙ



Καίγονται τα στητά κορμιά στον ήλιο.
Στην λάμψη της θάλασσας οι πέτρες στραφταλίζουν.
Όλα τόλμησε να τα καταπιεί το μεσημέρι.

Μεγαλόφωνα ακούγεται ο άνθρωπος.
Οι παραλίες γεμίζουν δικαιώματα αναπνοής.
Ανάσκελα μες τον βυθό του ύπνου
Γεμίζει κουκουνάρια το σεντόνι της Ελλάδας…


3.7.1983
Ζούμπερι