ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ
Έξω απλώθηκε παντού ο Θεός
Έχει ένα ύφος μελαγχολικού ουρανού, βροχής
Μες το απόγευμα
με λάμψη…
Άνθρωποι , σπίτια , ζωντανά.
Χαμένοι κόσμοι ψυχικοί۬ ο βίος.
Βολτάρω και απειρώνομαι
μες το παχύ δασύλλιο.
Τα μάτια μου πιάνουνε μέλλον.
Στροφές μουσικής απότομης
Ταξιδεύουν φρενιτώδικα
Μ’ εμπιστοσύνη…
1.7.1983
Ζούμπερι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου