Τον κόσμο δεν θα τον κατανοήσεις

Τον κόσμο δεν θα τον κατανοήσεις παρά με το πρόσχημα
να τον μεταπλάσεις χαρούμενο

Να γίνεις ο ανάδοχος των ημερών και μέσα τους
να χωρέσεις ένα χαμογελαστό πρόσωπο που είναι μύθος
βγαλμένος από ιερότερη θάλασσα.

Οι ανάγκες σου
είναι του εγωισμού υποδαύλιση
και παρανάλωμα σ’ αφήνουνε να γίνεις των λυσσαλέων καιρών
Όπως δεν είσαι ο ανθεκτικός πηλός που απ’ τον πόλεμο θα επιστρέψει
των αιώνων..

Άνθρωπε που, για να γίνεις του ονόματος άξιος, πρέπει
να συλλαβίσεις σωστά
την κάθε λέξη που σου επιτρέπει η αθανασία.

Τακτοποίησε τα ρόδα, την φωνή των πουλιών, κλείστα
μέσα σ’ ένα ζεστό φιρμάνι
που περιέχει λησμονιά και θάλασσα.

Και γίνε
ο διαρκέστερος φίλος
του εαυτού σου θεού..
Ο πόνος σου κι η αγωνία
έχει βαθιά ηθική που γεννάει
τον κάθε θεό..