ATOMIKH ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ

ATOMIKH ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ



Έζησα μες το αγύριστο κεφάλι της ιστορίας ,
οι άνθρωποι ανταποκρίθηκαν
γελοία στα κύματα
της εσωτερικής μου περιπέτειας ,...δράμα !

Από οίηση φούσκωσα το στήθος-
πληγωμένος .

Στα χρόνια μου γύμνασα όραση και ακοή
που μακριά μέσα στο μέλλον
κάποτε συνέλαβα το ερχόμενο να βιάζεται να ολολύξει.

Παραλία φωσφορική .
Η Εύβοια .

Στα συνήθεια μου αέρας ξέφυγα
από το τρύπιο μυστικό του άντρα ή της γυναίκας
που τους είδα να σουρουπώνεται η ψυχή τους .

Δραπέτευσα για λίγο αέρα λεύτερο απ’ τα στρατόπεδα .

Ο Χριστός ήτανε στο πετσί μου-
μου τυράνναγε τόση φιλολογία και
ζωή ψυχοπονιάρικη . Πόνεσα.
Στο θάρρος μου απλουστεύτηκαν όλα.
Το κλειδί βρέθηκε.
Η πόρτα ήταν γνωστή.
Άνοιξα και μπήκα στο θάνατο!




Αυλίδα 13/8/82