Γυμνάζονται στο φως τα δέντρα-
με φύλλα που στοχεύουν στο αύριο..
Ψηλά
ως εκεί που αρχίζει ο ορίζοντας
να εξουσιάζει.
Και που είμαι σ’ ένα δωμάτιο με λίγα έπιπλα υποψιασμένα
ότι κάπου αρχίζει να υπάρχει η φθορά.
Σ’ ένα μικρό τραπέζι γράφω..
Απόγεμα και ακουμπά η ζέστα επάνω στην ωραία λίμνη
με μια διάθεση ρομαντική.
Φέρε τα λόγια σου πάλι στ’ αυτιά μου- η διάθεση είναι καλή..
Λέξεις κρατούν έναν ρυθμό δικό τους-
εκείνον
που είναι μιας απρόσμενης και όμορφης επικοινωνίας.
Διαβάζω μέσα μου και γύρω:
αισθήματα ακριβά που εξαργυρώνονται
μέσα σε ένα ποίημα που κοστίζει
την ίδια μελαγχολική ζωή..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου