Προσδοκώ μια εποχή που δεν θα έχω χρεία να εκμυστηρεύομαι-

131.

Προσδοκώ μια εποχή που δεν θα έχω χρεία να εκμυστηρεύομαι-
μια οπωροφόρα εποχή που να συνεχίζει τις λέξεις μου
μέσα απ’ την οθόνη ενός μακρινού θρησκευτικού ουρανού.
Έτσι που δεν θα ξέρω αν είμαι εγώ ή είναι άλλος

εκείνος που αναπολεί καθήμενος πάνω σ’ ένα θαλάσσιο βράχο
την προ αιώνων πολυδαίδαλη
ηθική των ειδωλολατρών συνετών..