QUO VADIS?
Τι με διδάσκεις που το ξέρει μόνο η ζωή και το ζηλεύει ο θάνατος;
Πουλιά είναι οι επιθυμίες μου-
Ο άνεμος φρεσκάρει την ορθομαλλούσα χλόη,
Ανανεώνει την σελίδα της-
Άσπρο φόντο κι άσπρα όλα-
Μια σκέψη θεού απραγματοποίητη μέσα στην μέρα,
μια φωταψία που αναστατώνει την ταξιαρχία των λουλουδιών..
Ένας κενός στίχος από θάλασσα
ανοίγει αινιγματικές αγκύλες
για να χωρέσει η νύχτα…
Ένα λιγοστό φως που και με την ακοή το πιάνεις-
λες και χλιμιντρά…
Στα παρόχθια σπίτια οι άνθρωποι έχουν έναν οκνηρό εαυτό
που θρυμματίζει κάθε αισιοδοξία
Θα φύγεις, θα ξανάρθεις-
Επιστροφές σε μια αιώνια προσπάθεια
να φτάσεις έναν άλλο εαυτό..
Τα μάτια σου
βλέπουν με τόσους τρόπους την αλήθεια
που γίνεται να είσαι εσύ κι όμως και κάποιος άλλος
ο ίδιος σου εαυτός..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου