25.
Τα μυστικά της μέρας που περιπλανιέται μέσα στα σοκάκια
ενός Ροδίτικου κάστρου-
τα φύλλα των αψηλών δέντρων που σισιρίζουν
με τον λίγο μέσα τους άνεμο-
το απόγεμα μαγεμένο που έρχεται..
Στο δωμάτιο μόνος διαβάζω..
Οι φιλοδοξίες μου όλες φροντισμένες
σαν φρούτα που θα ωριμάσουν μετά..
Ρήματα θάλασσας: ‘’αλιεύω’’ ‘’πλέω’’ -επιφωνήματα
στεριάς:
‘’Ω! τι ωραία
σιγή των ευκαλύπτων!
του βραδιού που πέφτει
σε λίγο!’’
Καθώς
ένα βελόνι νοσταλγίας τρυπά
για να χωρέσει η καρδιά μου
χρόνια εφηβικά..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου