Ένας βαρύς συλλογισμένος ποταμός

87.

Ένας βαρύς συλλογισμένος ποταμός ανάμεσα
από χωριά μιας άλλης εποχής κι αλήθεια
ενός άλλου κόσμου.
Ο κάμπος σαν πλατιά κοιλιά της γης.

Φιγούρες των ανθρώπων σαν από ταινία μίας άλλης
κινηματογραφικής αποκάλυψης

Με ρούχα όπως του μεσοπολέμου
περπατούν αργά
λες κι άλλη μοίρα τους ορίζει..

Με το αμάξι ταξιδεύουμε..

Κάποτε συλλογίζομαι πόσο χωράει μια πατρίδα μες τα στήθια του ανδρός ή πόσο
αλήθεια σε μαγνήτισε το χώμα που γεννήθηκες
και δεν μπορείς να ζήσεις σ άλλα χώματα ξανά..

Σμήνη πουλιών πετώντας χαμηλά
ξύνουν τα οργωμένα αυτά χωράφια.

Ένας αλλιώτικος παράξενος θεός..

Βαραίνει η γνώμη του μες το διαφορετικό τοπίο

Και κάτι γέφυρες μεταλλικές σαν εκατοχρονίτικες
κατακτήσεις της σύζευξης
και του επίμονου άνθρωπου.

Το πρωί φωνάζουν οι γλάροι.

Γράφω φωνές μια άλλης γης και μέσα μου
το στίγμα ενός μοναχικού ανθρώπου.

13.11.2008 Κωστάντζα