ΠΟΙΗΤΕΣ..

ΠΟΙΗΤΕΣ..

Χαμένοι μέσα σε μια αισθητική Ατλαντίδα
τι προσπαθώντας ν’ αναστήσουνε;

Χαμένα κάστρα που δεν τα λυπάται κι ο καιρός

και σπίτια που γκρεμίστηκαν χωρίς οι ένοικοι να καταλάβουν
πόσο πραγματικά γεννιόμαστε άστεγοι.

Των λέξεων το φαρμάκι, των ιδεών
το κράτος, του νοήματος
η ουσία

πέφτουν μες τις σελίδες τους

αυτοί οι λίγοι
υπερασπιστές του Αδύνατου!