68.
Από αυτό το όνειρο κάτι που δεν
καταλαβαίνω κιόλας..
Έφτασε το πρωί.
Κρύο που βάζει και παντού ο Νοέμβριος..
Με σαφήνεια απαιτείται να γράφεται το μέσα μας χάος..
Με ευθύνη σημαντική..
Σαν να αγγίζεις μια γυναίκα και μην ξέροντας τι είναι εκείνο που σε κυριεύει
βαθιά σου αναστατώνονται τα πάντα..
Μια εμπνευσμένη σκέψη σαν που ανταλλάσσεται μ ένα ωραίο λουλούδι.
Όλα με βάρος μιας αλήθεια ηθικής!
Χωράει ένα θαυμαστικό και μέσα σου και γύρω..
Εικόνες του μυαλού που αν ήσουνα ζωγράφος
θα αποτύπωνες επάνω στην ψυχή..
Τώρα με λέξεις κι απ τις λέξεις καίγεσαι..
Βραχμάνε των αποκαλύψεων.
Ακόμα και το χώμα που πατάς το αισθάνεσαι αλλιώς..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου