Α..
Φεύγω μέσα στα μάτια σου ανέγνοιος
σαν μια πεταλούδα σε γαλάζιο ουρανό.
Κι εσύ
μετράς μέσα στο άγονο απόγεμα τόσες ταλαιπωρίες ψυχής·αγγίζεις
τις σπίθες της μνήμης, μιας ροής αέναης·
ο φιλόσοφος μαγνητίζει την μικρασιατική σου προσήλωση..
Θάρθει η Λέσβος να αφουγκραστεί το στήθος σου·
θα φυλάξει λυρικές προσφορές για εσένα.
Νόστιμον ήμαρ θα γίνει τότε·
θα ζωντανέψουν οι μούσες, θ’ απαγγείλουν·
ο σκοτεινός σοφός
της Εφέσου θα λατρέψει την φωτιά!
Θα καούμε χωρίς πολιτικά δικαιώματα·
θα κατοικήσουμε στο πυκνό δάσος·
μονάζοντας
πλάι στο άγριο ελάφι της θεάς!
Ηράκλειο 1980
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου