(Ζέστα του λίθου..)

174.

Ζέστα του λίθου,
Εποχή καλοκαιριού
Καλοστημένου-

Σαν σκηνικό μες την ματιά μου.

Μ’ ένα ποίημα τίποτα δεν λες που δεν είναι των άλλων..

Μόνο έναν ήχο από τζιτζίκια κατέχεις-
Δυνατό κοντραμπάσο στο θέατρο μεσημέρι.

Και την σπουδή στο ύφος του πουλιού που τώρα αποδημεί
Από την κάθε του μελαγχολία.