Θα σκάβω όλον τον Αύγουστο-
σκοτεινά λαγούμια προ-φόβου για να προϋπαντήσω μέσα από κει
χαιρέκακο χειμώνα..
Δεν φοβάμαι πια
λακκούβες που άνοιξα, που
μου άνοιξαν- με φως
έχω οπλίσει το λίγο μου
για να μπορεί να αντέξει το οξύτατο πολύ..
Και μ’ έναν δύο φίλους
θα πάω έτσι: πλουσιότατα φτωχός
στο αύριο..
Θέλει δεν θέλει
θα μου παραδοθεί σαν πόλη η ευτυχία…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου